κατάσκηψις

κατασκιάζω

κατασκιάω-ῶ
κατα·σκιάζω (f. -σκιάσω, att. -σκιῶ) ombrager, couvrir : τί τινι, Plat. Tim. 74d, une chose d’une autre ; abs. Eur. Ion 1142 ; κόνει τινά, Soph. O.C. 406, couvrir qqn de poussière, c. à d. de terre, d’où ensevelir qqn.