κατατίθημι

κατατιλάω-ῶ

κατατίλλω
κατα·τιλάω-ῶ [ῑ] embrener : τινος, Ar. Av. 1051 ; κατά τινος, Artém. 2, 24, qqn ou qqe ch. ; au pass. Ar. Av. 1117.