κατατορνεύω

κατατραγῳδέω-ῶ

κατατραυματίζω
κατα·τραγῳδέω-ῶ [ᾰγ] déclamer avec une emphase tragique, Eum. p. 150 ; τί τινος, A. Tat. 8, 9, qqe ch. contre qqn.