κατεμφορέομαι-οῦμαι

κατεναίρω

κατέναντα
κατ·εναίρω (f. -αρῶ, ao. 1 κατένηρα, ao. 2 κατήναρον [ᾰ]) tuer, acc. Anth. 7, 201 ; Orph. Arg. 664 ||
Moy. (ao. 1 κατενηράμην) m. sign. Od. 11, 519 ; Nic. Al. 400.