κατενθεῖν

κατενιαύσιος

κατεντείνομαι
κατ·ενιαύσιος, ου (ὁ) propr. l’annuel, n. d’un magistrat de Géla, en Sicile, Dém. 255, 20.
Étym. κ. ἐνιαυτός.