κατερείκω
κατερειπόω-ῶκατ·ερείκω (f.
-είξω ; pf.
pass. κατήρειγμαι) broyer,
concasser, Démon (Harp. p. 158, 17
Bkk.) ; fig. θυμόν, Ar. Vesp. 647, briser la
colère ||
Moy. déchirer (ses
vêtements en signe de douleur) Eschl.
Pers. 538 ;
Poèt. (Héph.
p. 34) ; Hdt. 3, 66.