καθύπνιος

κάθυπνος

καθυπνόω-ῶ
κάθ·υπνος, ος, ον, profondément endormi ou porté à dormir, Arstt. Probl. 3, 34, 2 ; Parmén. (Ath. 221b).
Étym. κ. ὕπνος.