κατοχή

κατόχιμος

κατόχιον
κατόχιμος, ος, ον [ῐ]
1 possédé, occupé, Is. 2, 28 Baiter-Sauppe ||
2 possédé d’un dieu, Luc. J. tr. 30.
Étym. κάτοχος.