κάτοπτρον
κατοράωκάτοπτρον, ου
(τὸ)
1 miroir, Eur. Hipp. 429, El. 1071 ; Xén. Cyr. 7, 1, 1 ;
Plat. Tim.
46a ||
2 fig. image (p. opp. à la
réalité) Eschl. Ag. 839 ||
E Dans les inscr. att. d’ord. κάτροπτον (15 ex., un seul de la
forme régul. κάτοπτρον,
CIA. 2, 694, 6,
de 350 av. J.-C.) ; v. Meisterh. p. 62, 1,a.
Étym.
κατόψομαι.