κεναγγής

κεναγγία

κενανδρία
κεναγγία, ας (ἡ) épuisement des vases, d’où famine, disette, Ar. (Bkk. p. 104) ; Plat. com. (Poll. 6, 31 et Bkk. p. 104).
Étym. κεναγγής.