κεφαλίς

κεφαλισμός

Κεφαλλήν
κεφαλισμός, οῦ (ὁ) [ᾰ] multiplication des nombres jusqu’à 10, sorte de table de Pythagore, Arstt. Top. 8, 12.
Étym. *κεφαλίζω, de κεφαλή.