Κέρας

κερασϐόλος

κερασέα
κερασ·ϐόλος, ος, ον, dur à cuire, en parl. de graines ou de légumes, Th. C.P. 4, 12, 13 ; Plut. M. 700c ; fig. intraitable, Plat. Leg. 853d.
Étym. κέρας, βάλλω.