κερατῖτις μήκων

κερατοειδής

κερατοξόος
κερατο·ειδής, ής, ές []
I semblable à de la corne :
1 χιτών, Gal. 6, 877, etc. ; Hippiatr. p. 48, 25 ; Nyss. 1, 165b, la cornée (propr. tunique ou membrane de corne) ||
2 semblable à une corne, Jos. B.J. 5, 5, 6 ||
II qui a un son de trompe, en parl. des nasales, DH. Comp. p. 170.
Étym. κέρας, εἶδος.