κεραύνιον

κεραύνιος

Κεραύνιος
κεραύνιος, α, ον :
1 qui concerne la foudre, de la foudre, Eschl. Pr. 1017, etc. ; Soph. fr. 483 ; Eur. Alc. 127, etc. ; Plut. M. 665e ||
2 qui lance la foudre, Arstt. Mund. 7 ||
3 frappé de la foudre, Soph. Ant. 1139 ; Eur. Bacch. 6, etc. ||
E Fém. -ος, Eschl. Sept. 430.
Étym. κεραυνός.