κιϐωτοποιός

κιϐωτός

Κιγγώνιος
κιϐωτός, οῦ () [] coffre, caisse, boîte, Ar. Eq. 996, Vesp. 1056 ; en parl. de l’arche (de Noé) Spt. Gen. 6, 14 ; (d’alliance) NT. Hebr. 9, 4.
Étym. pré-grec.