κίχλα

κίχλη

κιχλιασμός
κίχλη, ης (ἡ) [Ῡ]
1 grive, Od. 22, 468 ; Ar. Av. 591 ; Arstt. H.A. 9, 20 ; Ath. 64f ||
2 poisson de mer, Epich. (Ath. 305c) ; Arstt. H.A. 8, 13 ||
E [ῐ] Télécl. (Ath. 268c).