κλαδευτέον

κλαδεύω

κλαδεών
κλαδεύω [ᾰ] tailler les arbres, particul. la vigne, Artém. 1, 51 ; Clém. Str. 1, 9, 43, etc. ; Geop. 3, 1, 1, etc.
Étym. κλάδος.