κληρίον

κληροδοσία

κληροδοτέω-ῶ
κληροδοσία, ας (ἡ)
1 répartition par la voie du sort, DS. 5, 53 ||
2 partage d’une succession, héritage, Aqu. Ps. 77, 60.
Étym. κληροδότης.