κνησμόνη

κνησμός

κνησμώδης
κνησμός, οῦ () démangeaison, chatouillement, Hpc. 3, 549 Kühn ; Arstt. H.A. 6, 28 ; Probl. 4, 16, etc. ; fig. irritation, Plut. M. 61a ; au pl. Plut. M. 126b.
Étym. κνάω.