κοιρανίδης

κοιρανικός

κοίρανος
κοιρανικός, ή, όν [ᾰ]
1 de chef, de roi, Opp. C. 3, 41 ||
2 dominateur, souverain, Opp. C. 3, 47.
Étym. κοίρανος.