κολοιός

κολοιός, οῦ (ὁ) choucas, oiseau, Il. 16, 583 ; 17, 755 ; Pd. N. 3, 143 ; Ar. Av. 50, 86 ; Arstt. H.A. 9, 24 ; prov. κολοιὸς παρὰ κολοιόν, Arstt. Nic. 8, 1, 6, choucas avec choucas, c. à d. qui se ressemble s’assemble ; κολοιὸς ἀλλοτρίοις πτεροῖς ἀγάλλεται, Luc. Apol. 4, le choucas se pare des plumes d’autrui ; en parl. de bavards bruyants et importuns, Ar. Eq. 1020.