κομιδῇ [
ῐ]
adv.
1 avec soin, d’où tout à fait, complètement, Ar. fr. 125 ; Plat. Charm. 155d, etc. ; Dém. 539, 23, etc. ||
2 p.
suite, dans le dialogue, parfaitement, certainement,
Ar. Pl.
833 ; Plat.
Theæt. 155a, Parm. 158d, etc.
Étym.
dat. de κομιδή.