κόμψευμα

κομψευριπικῶς

κομψευτός
κομψ·ευριπικῶς [ῑπ] sync. p. *κομψευριπιδικῶς, adv. avec une élégance digne d’Euripide, Ar. Eq. 18.
Étym. κομψός, Εὐριπίδης.