κορυφαγενής

κορυφαία

κορύφαινα
κορυφαία, ας (ἡ) [ῠ]
1 têtière de cheval, Xén. Eq. 3, 2, etc. ||
2 touffe de cheveux du sommet de la tête, Luc. Lex. 5.
Étym. κορυφή.