κορύφωμα

κορύφωσις

Κορφίνιον
κορύφωσις, εως (ἡ) [ῠ] récapitulation, réunion en un total, Nicom. Arithm. 2, 14, 5, p. 104, l. 10 Hoche.
Étym. κορυφόω.