Κορώνεια

κορωνεκάϐη

Κορωνεύς
κορων·εκάϐη, ης (ἡ) [ᾰ] femme aussi vieille qu’Hécube et qu’une corneille, Anth. 11, 67.
Étym. κορώνη, Ἑκάϐη.