Κορώνη

κορωνιάω-ῶ

κορωνιδεύς
κορωνιάω-ῶ :
1 se recourber, Hés. Sc. 289 dout. v. κορυνιόεις ||
2 relever la tête, d’où faire le fier, Anth. 9, 777 ; Pol. 27, 13, 6.
Étym. κορώνη.