κοσμιαῖος

κοσμικός

κόσμιον
κοσμικός, ή, όν :
1 qui concerne l’univers, Arstt. Phys. 2, 4 ; Plut. M. 119f ; Luc. Par. 11 ||
2 du monde, mondain, ou séculier, par opp. au clergé, Eccl. ; NT. Hebr. 9, 1.
Étym. κόσμος.