κοσμοπλαστέω-ῶ

κοσμοπλάστης

κοσμοπληθής
κοσμο·πλάστης, ου (ὁ) créateur de l’univers, Phil. 1, 329 ; 2, 603, etc.
Étym. κόσμος, πλάσσω.