κοσμητικός

κοσμητικός, ή, όν, qui concerne le soin de la parure, Arstt. Œc. 1, 6, 1 ; ἡ κοσμητική (s. e. τέχνη) Plat. Soph. 277a, Pol. 282a, l’art de la parure, de la toilette.