κοτταϐικός

κοττάϐιον

κοτταϐίς
κοττάϐιον, ου (τὸ) [ᾰ] prix du vainqueur au jeu du cottabe, Plat. com. (Ath. 666b) ; Arstt. Rhet. 1, 12, 30 ; Com. (Com. fr. 5, 116).
Étym. κότταϐος.