κρεανομία

κρεανόμος

κρέας
κρεα·νόμος, ος, ον [ᾱ]
1 qui distribue les chairs d’une victime, Eur. Cycl. 245 ||
2 qui coupe de la chair en morceaux, Lyc. 203.
Étym. κρέας, νέμω.