κριτικός

κριτικῶς

κριτίς
κριτικῶς [ῐτ] adv.
1 en état de crise, Gal. 4, 365 ||
2 avec jugement, avec discernement, Artém. 4, Præf., p. 201, 6 ; Nyss. 2, 83 d.