κρόκινος, η, ον
[
ῐ]
1 de safran, Th. H.P. 1, 13, 1, etc. ||
2 fait avec du safran,
Diosc. 1, 65 ;
Anth. 11, 34 ;
subst. τὸ
κρόκινον (s. e. μύρον) Spt. Prov. 7, 17, essence de
safran ||
3 teint avec du safran,
Démocr. éph. (Ath. 525c).
Étym.
κρόκος.