κρυφᾷ

κρυφαῖος

κρυφαίως
κρυφαῖος, α, ον [ῠ]
1 caché, Eschl. Ch. 81 ; Soph. Aj. 899 ; Plat. Tim. 77c ||
2 clandestin, secret, Eschl. Pers. 360 ; Soph. fr. 673 ; Eur. Rhes. 92 ||
E Fém. -ος, Luc. Oc. 166.
Étym. κρύφα.