κρύφιος
Κρύφιοςκρύφιος, α
ou ος, ον
[ῠ]
1 caché, Pd. P. 1, 162 ; Soph. Ph. 1328 ||
2 secret, clandestin,
Hés. O.
791 ; Pd.
N. 8, 44 ;
Soph. Tr.
360 ; Eur.
El. 720,
etc. ||
3 c. ὁ δεῖνα, un tel, le
premier venu, Spt. Ruth 4, 1 ; Ps. 9, 1 ; 45, 1 ||
E Fém. -ος, Eur. I.T. 1328 ; Thc. 7, 25.
Étym.
κρύπτω.