κρυφίως

κρυφός

κρύφω
κρυφός, οῦ ou κρύφος, ου (ὁ) [ῠ]
1 action de cacher, Pd. O. 2, 177 ||
2 cachette, lieu de refuge, Spt. 1 Macc. 1, 53, etc. ||
E Sel. Arc. p. 84, 17, κρυφός.
Étym. κρύπτω.