κυϐερνήσια

κυϐέρνησις

κυϐερνήτειρα
κυϐέρνησις, εως (ἡ) [ῠ] action de diriger à l’aide d’un gouvernail, Plat. Rsp. 488b ; fig. Pd. P. 10, 112 (dor. κυϐερνάσιες [ᾱ]).
Étym. κυϐερνάω.