κύμανσις

κυματίας

κυματίζω
κυματίας, ου [ῡᾰᾱ] adj. m. :
1 pass. houleux, agité, Eschl. Suppl. 555 ; Hdt. 2, 111 ||
2 act. qui soulève les vagues, Hdt. 8, 118 ||
E Ion. -ίης, Hdt. ll. cc.
Étym. κῦμα.