κήλων

κηλώνειον

κηλωνεύω
κηλώνειον, ου (τὸ) machine pour tirer de l’eau, pompe, Ar. fr. 554 ; Arstt. Mech. 28 ||
E Ion. -ήϊον, Hdt. 1, 193 ; 9, 119.
Étym. cf. le préc.