κωνειάζομαι

κώνειον

κωνίας οἶνος
κώνειον, ου (τὸ)
1 ciguë, plante, Hpc. 681, 4, etc. ||
2 jus de la ciguë, Ar. Ran. 124 ; Xén. Hell. 2, 3, 56 ; pl. Ar. Ran. 1051.
Étym. κῶνος.