λαϐροστομέω-ῶ

λαϐροσύνη

λαϐρόσυτος
λαϐροσύνη, ης (ἡ) [Ῠ] véhémence, impétuosité ; particul.
1 voracité, avidité, Opp. H. 5, 366 ; au plur. ibid. 2, 130 ||
2 intempérance, Triphiod. 423 ||
E Dor. ύνα, Anth. 6, 305.
Étym. λάϐρος.