λαχανοθήκη

λάχανον

λαχανόπτερος
λάχανον, ου (τὸ) [ᾰᾰ]
1 légume, plante potagère, Plat. Rsp. 372c ; Dém. 1225, 14 ; Th. H.P. 7, 1, 2, etc. ; λάχανα ἄγρια, Ar. Th. 456, etc. plantes potagères non cultivées ||
2 au pl. τὰ λάχανα, Ar. Lys. 557 ; Alex. (Com. fr. 3, 403) etc. marché aux légumes.
Étym. λαχαίνω.