λάϊνος

λαῖον

λάϊος
λαῖον, ου (τὸ)
1 dor. c. λήϊον, champ ensemencé, Thcr. Idyl. 10, 21, etc. (par contract. λᾷον) ||
2 coutre, à Rhodes, A. Rh. 3, 1335.