Λακετανοί

λακέτας

λακέω-ῶ
λακέτας, ου (ὁ) [ᾰᾱ] l’insecte criard, ép. de la cigale, mot dor. El. N.A. 10, 44.
Étym. Étymol. inconnue ; cf. λάσκω.