λάπαξις

λαπάρα

λαπαρός
λαπάρα, ion. λαπάρη, ης () [ᾰᾰ] partie creuse du corps entre les fausses côtes et le ventre, flanc, Il. 3, 359 ; 7, 253 ; 16, 318 ; 22, 306 ; Hdt. 2, 86 ; Hpc. 485, 32, etc. ; au pl. Hdt. 6, 75.
Étym. fém. du suiv.