λαθροφονευτής

λαθυρίς

λάθυρον
λαθυρίς, ίδος (ἡ) [ᾰῠῐ] tithymale ou épurge, plante, Diosc. 4, 167 ; Gal. 13, 201, etc.
Étym. cf. le suiv.