Λαυμέδων

λαύρα

Λαυρέας
λαύρα, ας, ion. -η, ης () conduit ou chemin étroit, particul.
1 corridor, Od. 22, 128, 137 ; Pd. P. 8, 90 ||
2 rue, Hdt. 1, 180 ; particul. rue couverte, sorte de bazar, à Samos, Cléarq. (Ath. 540f) ||
3 chemin creux, Thcr. Epigr. 4 ; Plut. Crass. 4 ||
4 égout, Ar. Pax 99, 158 ||
E Ion. λαύρη, Od. ll. cc.
Étym. pré-grec.