λαζοίατο

λάζομαι

λάζυμαι
λάζομαι (seul. prés. et impf. ἐλαζόμην) prendre, saisir, se saisir de : ἔγχος, Il. 8, 389, prendre une javeline ; τινα ἀγκάς, Il. 5, 371, prendre qqn dans ses bras ; ὀδὰξ λ. γαῖαν, Il. 2, 418, mordre la terre ; fig. λ. μῦθον πάλιν, Il. 4, 357, prendre en arrière, c. à d. retirer, rétracter son langage ; νόσους λάζεσθαι, Hpc. 407, 49, prendre ou contracter des maladies ; avec un suj. de chose : ὀδύνη λάζεται, Hpc. 468, 13, le mal envahit, etc. ||
E Prés. impér. 2 sg. λάζεο, Orph. Lith. 170 ; Nic. Th. 610 ; Thcr. Idyl. 8, 84 ; dor. λάζευ, Thcr. Idyl. 15, 21 ; opt. 3 pl. poét. λαζοίατο, Il. 2, 418 ; impf. 3 sg. poét. λάζετο, Il. 4, 357 ; Od. 13, 254 ; 3 pl. λάζοντο, A. Rh. 1, 911.
Étym. R. indo-europ. *sleh₂gw-, saisir ; cf. λαμϐάνω.