λειαίνω

E Prés. Sol. 4, 35 ; f. épq. λειανέω, Il. 15, 261 ; ao. ἐλείηνα ou λείηνα, Il. 4, 111 ; Od. 8, 260 ; Hpc. 8, 360. — Pass. ao. sbj. 3 pl. λειανθέωσι, Hpc. 8, 346 ; part. λειανθείς, Geop. 11, 13. — Moy. opt. ao. 2 sg. λειήναιο, Nic. Th. 646.